1 снежня – Сусветны дзень барацьбы са СНІДам

Міжнародны дзень барацьбы са СНІДам адзначаны сваім сімвалам-чырвонай стужкай, якая пазначае падтрымку, спачуванне і надзеі на будучыню без СНІДу.

Гэты дзень захоўвае сваю актуальнасць, нагадваючы пра тое, што пытанне павышэння дасведчанасці аб ВІЧ-інфекцыі, па-ранейшаму застаецца крытычна важным. Паводле статыстыкі Сусветнай арганізацыі аховы здароўя, на планеце жыве больш за 38 мільёнаў чалавек.

У Рэспубліцы Беларусь за апошняе дзесяцігоддзе найбольшая колькасць новых выпадкаў рэгіструецца ва ўзросце старэйшыя за 35 гадоў. Пераважае гетэрасексуальны шлях перадачы ВІЧ. У нашай краіне створана сістэма, якая забяспечвае максімальную даступнасць да кансультавання і тэсціравання на ВІЧ-інфекцыю. Прайсці добраахвотнае тэсціраванне на ВІЧ-інфекцыю, у тым ліку ананімнае, можна ў любой лячэбнай установе, якая валодае працэдурным Кабінетам. Таксама ў краіне на базе грамадскіх некамерцыйных арганізацый функцыянуюць ананімна-кансультацыйныя пункты, якія прадстаўляюць паслугі па кансультаванні і тэсціраванні на ВІЧ-інфекцыю для найбольш уразлівых да ВІЧ-інфекцыі груп насельніцтва (спажыўцы ін'екцыйных наркотыкаў, жанчыны, уцягнутыя ў Сэкс-бізнес, мужчыны, якія ўступаюць у сэксуальныя адносіны з мужчынамі).

Усе ВІЧ-пазітыўныя пацыенты ў Рэспубліцы Беларусь, якія знаходзяцца на дыспансерным назіранні, атрымліваюць лекавыя сродкі для антырэтравіруснай тэрапіі бясплатна. Своечасова пачаўшы лячэнне і вынікаючы ўсім ўказанням лекара, людзі, якія жывуць з ВІЧ, могуць пражыць доўгае і паўнавартаснае жыццё. Якасць жыцця ВІЧ-пазітыўных людзей, дзякуючы гэтым лекавых прэпаратаў, амаль нічым не адрозніваецца ад якасці жыцця людзей без ВІЧ.

Намаганні медыцынскай супольнасці, сістэмы адукацыі, культуры, сродкаў масавай інфармацыі павінны быць накіраваны на асвету насельніцтва па пытаннях прафілактыкі ВІЧ-інфекцыі, з акцэнтам на захаванне сацыяльнай каштоўнасці сям'і і нараджэнне здаровага пакалення, захаванне правоў чалавека, недапушчэнне стыгмы і дыскрымінацыі ў дачыненні да асоб, якія жывуць з ВІЧ-інфекцыяй. Захаванне правоў асобнага чалавека, як правіла, патрабуе захаванне пэўных межаў і недапушчэнне парушэння правоў іншага – правільнае разуменне гэтай умовы нівеліруе многія дысанансы і рознагалоссі ў галіне захавання правоў. Фарміраванне адэкватнага ўяўлення аб ВІЧ-інфекцыі на аснове дакладнага інфармавання аб шляхах перадачы інфекцыі, у прыватнасці, аб немагчымасці інфікавання ВІЧ у побыце, будзе садзейнічаць зніжэнню стыгмы ў дачыненні да людзей, якія жывуць з ВІЧ.